పునర్యానం-32

కాని ఆధునిక యుగం పతనావస్థకు చేరుకున్న కాలంలో నేనున్నాను. ఇది ఉత్సవసందర్భం కాదు, ఉద్రేకప్రకటనా నడవదు. ఇప్పుడు పలికేది ఒక ఆక్రందన, గుండెలు బాదుకోడం మాత్రమే. దానికి ఎక్కడ? ఏ కవిత్వం నుంచి నేను స్ఫూర్తి పొందగలనని ఆలోచించాను.

పునర్యానం -18

కాని అన్ని సార్లు ఈ రెండు లక్షణాలూ పరస్పరపూరకాలుగా ఉండకుండా, చాలా సార్లు పరస్పర విరుద్ధ మార్గాల్లో నన్ను నడిపిస్తో వచ్చాయి కూడా. నడిపించాయి అనడం కన్నా, నా రెండు రెక్కలూ పట్టుకుని చెరో వేపూ లాక్కుపోడానికి ప్రయత్నిస్తూనే వచ్చాయి.

పునర్యానం-15

ఆయన తనకి జీవితంలో ఏ ప్రశ్నలూ లేవనీ, సంతోషం మాత్రమే ఉందనీ చెబుతున్నప్పుడు నేను ఆయన్ని ఒక ప్రశ్న అడిగాను. అలా ప్రశ్నలు లేని మనఃస్థితికి చేరుకున్నాక కూడా మీకు రాయాలని ఎందుకు అనిపిస్తోంది అని అడిగాను.