chinaveerabhadrudu.in
కానీ నీకు లభించిన ఆ ప్రేమకి నువ్వు యోగ్యుడు కావడానికి సాధన చెయ్యాలి. ఒకరోజో, ఒక ఏడాదో కాదు, ప్రతి రోజూ చెయ్యాలి. ఒక రోజు సాధనతో మరొక రోజు స్నేహం నిలబడుతుంది. ఆ మరొకరోజు స్నేహం ఆ తర్వాతి రోజు సాధనకి శక్తినిస్తుంది. స్నేహమంటే, ఎప్పటికప్పుడు నివురులూదుకోవలసిన నిప్పు.
గొప్ప నాటకకర్తలందరూ చేసిన పని ఇదేననుకుంటాను. ఎందుకంటే, ఆ మనుషులు మనకి తెలియనీ, తెలియకపోనీ, మన వాళ్ళవనీ, కాకపోనీ, వాళ్ల మధ్య intense గా సంభవించేది ఏదైనా సరే మనలోనూ అంతే గాఢమైన సంవేదనని మేల్కొల్పుతుంది. ఎవరి కలకలమైనా మనదే అనిపిస్తుంది, ఎవరి కన్నీళ్ళయినా మనవే అనిపిస్తాయి.
భగ్నమైపోయిన ఆ స్నేహాల్ని అలా భగ్నం కాకుండా ఎందుకు కాపాడుకోలేకపోయాం? లేదా ఈ ప్రశ్న మరోలా అడగాలంటే, ఇప్పటికీ, భగ్నం కాకుండా మిగిలి వున్న స్నేహాలు ఎలా మిగలగలిగాయి? బహుశా ఏ ఔషధం సేవించి ఉంటే, ఆ భగ్న స్నేహాలు భగ్నం కాకుండా ఆరోగ్యంగా మిగిలి ఉండేవి?