chinaveerabhadrudu.in
అన్నం నుంచి ఆనందం దాకా ఒక చక్రమనీ, ఆనందలోకానికి చేరుకున్నాక నువ్వు తిరిగిమళ్ళా అన్నమయకోశంవైపు దిగి రావలసి ఉంటుందనీ ఋషి అంటున్నాడు. అంతేకాదు, ఆ స్థితికి చేరుకున్నాక 'అన్నం న నింద్యాత్' (అన్నాన్ని నిందించకండి), 'అన్నం బహు కుర్వీత'(అన్నాన్ని విరివిగా అందించండి) అంటున్నాడు.
పునర్యానం అయిదవ అధ్యాయంలో చివరి కవిత దగ్గరకు చేరుకున్నాం. కథ వరకూ, కవి జీవితప్రయాణం వరకూ, ఈ కవితతో కావ్యం ముగిసిపోయింది. కాని ఇది కావ్యానికి ముగింపు కాదు. కావ్యంలో చివరి అధ్యాయం, కృతజ్ఞతా సమర్పణ మిగిలి ఉంది.
ఎన్నో ఏళ్ళుగా తపసు చేస్తున్నవాళ్ళకీ వాళ్ళు ఎక్కడుంటే అక్కడే ప్రవేశం. ఇవేళ హటాత్తుగా నిద్రలేచి, దేవుడెక్కడున్నాడో చూద్దామని అడుగేస్తే, వాళ్లకీ అక్కడే ప్రవేశం. చదువుకున్నవాళ్లకీ, చదువుకోనివాళ్ళకీ, దారివెతుక్కునేవాళ్ళకే కాదు, చివరకు నువ్వు దారితప్పావా, అయితే, అక్కడకూడా ఆ తలుపు నీకోసం తెరిచే ఉంటుంది.