ముల్లైప్పాట్టు ఒక సాధారణ ప్రణయ కవిత స్థాయి నుంచి ఒక శుభాకాంక్షగా మన కళ్ళముందు ఎదిగిపోతుంది. మేఘసందేశంలో కాళిదాసు ప్రణయవార్తకీ, శుభాకాంక్షకీ మధ్య సరిహద్దుని చెరిపేసాడని టాగోర్ అంటున్నప్పుడు, కాళిదాసుకన్నా ఎంతో కాలానికి పూర్వమే ఒక ప్రాచీన తమిళ కవి ఆ పని చేసాడని ఆయనకు తెలీదు!
రెండు మూడు మాటలు
మన జీవితం ఇట్లాంటి సాధారణమైన మనుషులతోటే నిండి ఉంది. వీళ్ళు మన చుట్టూ ఎంత ఎక్కువ ఉంటే అంత మంచిది. వీళ్ళతో మనం ఎంత ఎక్కువ connect అయితే అంత మంచిది.
కథ కాదు, ఒక సంస్కారం
మనుషులు కలిసి మెలిసి జీవించడంలోని సంతోషం. కలిసి బతకడం, ఒకరికోసం ఒకరు బతకడం. కలిసి పనిచెయ్యడం. వేదకాలపు మానవుడిలాగా నూరు శరత్తులు చూడాలనుకోవడం, హీబ్రూ ప్రవక్తలాగా, మనిషి ఒక సామాజిక ఆత్మతో ఒక ఒడంబడిక కుదుర్చుకున్నాడని నమ్మడం. రెండవప్రపంచ యుద్ధకాలంలో సోవియెట్ రచయితల్లాగా మనుషులు కలిసి పోరాటం చెయ్యడం ద్వారానే మానవాళిని బతికించుకోగలరని నమ్మడం.