అరుదైన మనిషి

కాని ఆయనలోని అసలైన మానవుడు మాత్రం పాట్రీషియనూ కాదు, ప్లెబియనూ కాదు. అతడు ఒక ఆధ్యాత్మిక అన్వేషకుడు. తన అంతరాత్మకు తనని సన్నిహితంగా తీసుకుపోగల సన్నిధికోసం, సజ్జనులకోసం, సాంగత్యాల కోసం ఆయన వెతుక్కుంటూనే ఉన్నాడని నాకు నెమ్మదిగా బోధపడింది.

ఆత్మీయుడు

విశ్వనాథ రెడ్డి ఒక భాషావేత్త, సామాజిక శాస్త్రజ్ఞుడు, కథకుడు, రాయలసీమ సాహిత్యానికి వెన్నుదన్నుగా నిలబడ్డవాడు. ఇవేమీ కాకపోయినా, ఆ రోజు వాళ్ళింట్లో మేము చూసిన ఆ విశ్వనాథరెడ్డిని నేను జీవితమంతా గుర్తుపెట్టుకుంటాను. కన్నీళ్ళతో గుర్తుపెట్టుకుంటాను. కృతజ్ఞతతో శిరసు వాల్చి మరీ గుర్తుపెట్టుకుంటాను.