ఇటువంటి ప్రారంభాల్ని తెలుగు కథల్లోనే కాదు, ప్రపంచ కథాసాహిత్యంలో కూడా వేళ్ళ మీద మటుకే లెక్కపెట్టగలం. ఇందులో పొదుపు ఉంది, విరుపు వుంది, మెరుపు ఉంది. జివ్వున ఒంట్లోంచి రక్తం ఒక్కసారి పైకి లేచే ఉత్కంఠ ఉంది.
కథాశిల్పం-4
కాబట్టి పై మూడు నిర్వచనాల్నీ కూడా మనం ఒక నిర్వచనంగా మార్చుకోవచ్చు. అదేమంటే, సార్వత్రిక నిర్మాణాలకో, సాంస్కృతిక నిర్మాణాలకో అనుగుణంగా వివిధ సంఘటనల్ని గుదిగుచ్చి చెప్పడం ద్వారా వాటిలోని అంతర్గత విశేషాలను తేటతెల్లం చేస్తూ, వాటిని ఒక కథగా మార్చడమే కథన ప్రణాళిక.
కథాశిల్పం-3
ఇతివృత్తం అంటే సారాంశమూ, రసానుభూతీ రెండూను. రసానుభూతిలేని సారాంశం కేవలం శాస్త్రసత్యంగా మాత్రమే మిగిలిపోతుంది. రసానుభూతిని మేల్కొల్పే ఇతివృత్తం మాత్రమే కథగా మారుతుంది. కథాశిల్పం అంటే ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే, ఒక ఇతివృత్తాన్ని రసానుభూతిగా మార్చగలిగే కౌశల్యం.