ఈ రెండేళ్ళుగా పాఠశాల విద్యాశాఖలో ఒక అధికారిగా, ఈ పరివర్తనలో నేను కూడా ఒక భాగస్వామిని కావడం, అది కూడా నా ఉద్యోగ జీవితపు చివరిదినాల్లో, ఇంత చారిత్రాత్మక కార్యక్రమంలో పాలుపంచుకోవడం నా భాగ్యంగా భావిస్తున్నాను. బహుశా ఈ అనుభవాలన్నింటినీ మరింత సమగ్రంగా రాస్తే, అది 'కొన్ని కలలు, కొన్ని మెలకువలు' రెండవ భాగం అవుతుందనుకుంటాను.
సంకల్పం చెప్పుకుందాం
అక్కడ 'ఇండియన్ ' అనే పదం మూఢ జాతీయతని కాదు, ఉజ్జ్వలమైన బృంద స్ఫూర్తిని స్ఫురింపచేస్తున్నది. అక్కడ ఇండియా ఒక దేశం కాదు, ఒక జాతి కాదు, ఒక రాజకీయ పార్టీ కాదు, ఒకే ఒక్క మతం అంతకన్నా కాదు. అక్కడ ఇండియా ఒక టీం, ఒక ఉమ్మడి భావన, వ్యక్తి తనని తాను వెనక్కి నెట్టుకుని తనొక బృందంగా మారే క్రమశిక్షణ, సంస్కారం, సంస్కృతి.
కరదీపిక
రామాయణం నుంచి ఎంపిక చేసిన ఖండికల్లో నన్ను ఆశ్చర్యపరిచింది అయోధ్యావర్ణన. రాముణ్ణి అడవిలో కలిసి వచ్చిన తర్వాత, అయోధ్యలో అడుగుపెట్టబోతున్న భరతుడికి అయోధ్య కనిపించిన దృశ్యం తాలూకు వర్ణన అది. బహుశా దాన్ని చదివినప్పుడు పాశ్చాత్య పాఠకులకి విధ్వస్త ట్రాయి నగరం గుర్తురావడంలో ఆశ్చర్యం లేదు.
నా కుటీరం 