నా కుటీరం

నీ యశఃకాయం మీద దాడి చేస్తున్నవాడు కోరుకునేది ఇదే. వాడి మాటలకి నువ్వు కలతచెందాలి. అప్పుడు నువ్వు ఆ అత్యాచారంలో ఒక భాగస్వామిగా మారతావన్నమాట. అలాకాక, నువ్వు ఆ నిందని ఇగ్నోర్ చెయ్యగలిగావా, ఆ అత్యాచారం అత్యాచారంగా పరిణమించకుండానే సమసిపోతుంది.

సమాజంలోనూ, మనిషిలోనూ సంభవిస్తున్న విధ్వంసాన్ని, అమానవీకరణని కవితలుగా రాయాలి తప్ప తూనీగలమీదా, సీతాకోకచిలుకలమీదా కాదని వాళ్ళు నాతో వాదించేరు. నాకు ఏమి జవాబు చెప్పాలో తెలియలేదు. కాని నాకు మరొక, మరొక సందర్భంలో కవిత పలకడం లేదే, నేనేం చెయ్యను?