నిర్వికల్ప సంగీతం (1986) నుంచి మరో రెండు కవితలు, నా ఇంగ్లిషు అనువాదంతో.
యంత్రం నిర్దాక్షిణ్యంగా తిరుగుతూంటుంది
ఏ రంగాన్ని స్పృశించబోయినా జీవితం సంకోచిస్తూంటుంది.
కాని ప్రతి రోజూ దీపం వెలిగించినప్పుడూ
నిద్రకుప్రకమించేవేళ నా అనుభూతిని యిష్టంగా పరిస్పర్శించినప్పుడు
దేహాలమృత్తికలోంచి నూత్న సృజనాంకురాలు ప్రభవించినప్పుడు
పువ్వులు వికసిస్తాయి, వెన్నెల వర్షిస్తుంది
భారమైన భవిష్యతీరాల్లో పసిపాపలు ఆటలాడతారు.
8-2-1984
Living Moments Bring Life to Life
The machine spins on, merciless in its course.
No matter where you touch, life contracts.
But every day, when a lamp is lit,
Whenever I drift into sleep, lulled by my feelings,
When new seeds of life take root in clay and blood,
The machine halts for a moment.
Flowers bloom, and moonlight rains down.
On the shores of tomorrow, little kids are seen at play.
గృహోన్ముఖంగా
ఎప్పటిదో ఒక జ్ఞాపకం
పసుపురేకల తెల్లగన్నేరు పువ్వుల్నేరుకుని
తెగ పరవశించిన జ్ఞాపకం.
ఇప్పుడు
ఆ జ్ఞాపకాన్నే పాడనా? లేక
అగోచర భవిష్యయుగాల గూర్చి పాడనా?
9-2-1984
Homeward bound
A memory from another time-
A memory of gathering yellow-white oleanders and
getting enraptured.
Now, should I sing that memory?
Or should I sing of unseen times ahead?
Featured image: Photography by Ruth Bolaño via pexels.com
12-11-2025