నిర్వికల్పసంగీతంలోంచి కొన్ని కవితలు ఇంగ్లిషు చేద్దామనిపించింది. ఇది 43 ఏళ్ళ కింద రాసిన కవిత. మళ్ళా చదివితే ఫ్రెష్ గానే అనిపించింది. అందుకని ఇలా ఇంగ్లిషు చేసాను, మీతో పంచుకోడానికి.
స్వప్నబద్ధ
శరీరానికి రెక్కలున్న పక్షికన్నా
హృదయానికి రెక్కలున్న పక్షి
ధన్యురాలు.
ఆకాశాన్ని కోసే కొంగలబారులు
ఎంత ఎగిరినా
తిరిగి తిరిగి గాలినృత్యాలు చేస్తున్నా
తీరం కనరాదు.
అది విశాల పంజరం.
కాని ఇరుకు వూచల్లో
గిజగిజలాడే యీ పక్షి
హృదయం అంచులమీంచి
ఊహా నూతన స్వర్గాల
సుందరోద్యానాల్లో ప్రవేశిస్తుంది.
మానససరోవరాన్ని విశ్వసించిన
మేల్మి రాజహంసగా
సౌందర్యాన్ని తన స్వప్నాల్లో మిలనమొనర్చి
తనే సౌందర్యమవుతుంది.
దిక్కులేని శూన్యపు నీడల్లేని ఎండలో
ఎగిరే పిట్టలకన్నా
తిండీ నీళ్ళూ ముట్టక
కలల్లో బతికే మైనగోరు నాకెంతో యిష్టం.
14-11-1982
Dreambound
Fortunate is the bird
Whose wings are on her heart, not body.
Those cranes fly endlessly
Yet cannot reach the shore,
For the sky is a larger cage.
But this bird that prevails against
The bars of her narrow cage
Roams lovely garden
Through her heart, doors open wide.
Like a swan faithful to Manasa Sarovar
Fusing dreams into beauty,
She becomes beauty itself.
Beyond the birds that soar high
In the seamless void
This hungry bird that lives in dreams
I cherish most.
5-11-2025
That painting of the lone bird dreambound, says it all, sir!
Beautiful words and such depth!!
“ సౌందర్యాన్ని తన స్వప్నాల్లో మిలనమొనర్చి తనే సౌందర్యమవుతుంది.”
“wings are on her heart”
“Through her heart, doors open wide”
హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు మాధవీ!
హృదయానికి రెక్కలున్న పక్షి ధన్యురాలు. భలే
హృదయానికి రెక్కలున్న పక్షి ధన్యురాలు… భలే
Wow…excellent sir…it really made my day, have a great day sir
Thank you
ఒకదానికొకటి సంగత కవితలు . అది చదివి దీన్ని ,ఇది చదివి దాన్ని కవితా పారమ్యం రమ్యంగా పొందిన అనుభూతి. నా మనసులోనే నిక్షిప్తంగా ఉన్న ఒక అనుభవానికి విభూతి . నమస్సులు .
హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు సార్
Superb
Your English translation of *“స్వప్నబద్ధ” (Svapnabaddha)* is deeply evocative and graceful. It preserves the quiet rhythm and inner music of the original while flowing naturally in English. The imagery feels organic, not borrowed, and the poem carries a meditative calm that reflects the spirit of the Telugu version. The idea of a bird whose wings are on her heart, not her body, is rendered with tenderness and clarity. Lines like “the sky is a larger cage” and “she becomes beauty itself” express both limitation and transcendence in a way that feels universal. The translation balances simplicity and depth — it neither explains too much nor leaves the reader outside the feeling. The final lines, especially “this hungry bird that lives in dreams I cherish most,” close the poem with quiet warmth and introspection. Overall, it reads as a poem reborn rather than merely translated faithful in thought, yet alive in its new language.
Thank you so much Sailaja, especially for your feedback in English!