ఎందుకని? ఎందుకని ఈ వాక్యాలు, ఈ వ్యాసాలు నాకు కన్నీళ్ళు తెప్పించాయి? వీటిలో ఉన్నదేమిటి? సాహిత్యం, సంగీతం, సినిమాలు, మిత్రులు, మానవసంబంధాలు- వీటిగురించే అయితే సంతోషం కలిగి ఉండాలిగాని హృదయం అశ్రుపూరమెందుకవ్వాలి?
కొన్ని శేఫాలికలు
మధురవిషాద మోహగాథ
నా దృష్టిలో విక్రమోర్వశీయం కావ్యం. అందమైన, సుకుమారమైన దీర్ఘకవిత. చింగిజ్ ఐత్ మాతొవ్ రాసిన జమీల్యా లాగా అది విషాదమాధుర్యాలు కలగలిసి, చివరికి, మాధుర్యమే మనల్ని వెన్నాడే ఒక మోహగాథ.
భారతీయనవలాదర్శనం
ఈ మధ్య కొన్నాళ్ళుగా మిత్రులు తమకి ఇష్టమైన పుస్తకాల్ని వరసగా మిత్రులతో పంచుకుంటూ ఉన్నారు. మామూలుగా ఆస్తులు, డిగ్రీలు, హోదాలు, నగలు, చీరలు, ఫర్నిచరు ప్రదర్శించుకోడానికి ఇష్టపడే ఈ ప్రపంచంలో ఇట్లా తమకిష్టమైన పుస్తకాల్ని ప్రదర్శించుకుంటున్న మిత్రులు తామున్న మేరకి ఈ ప్రపంచాన్ని మరింత శోభాయమానంగానూ, ప్రేమాస్పదంగానూ చేస్తూ 'నువ్వు చదివే పుస్తకాలేవో చెప్పు , నీ మిత్రులెవరో చెప్తాను' అనే పాత మాటని 'నీ మిత్రులెవరో చెప్పు, నువ్వు చదివే పుస్తకాలేవో చెప్తాను' అంటో తిరగరాస్తున్నారు.