ఆ వైభవం ఆస్తిని త్యజించడంలోని వైభవం, అహింసలోని వైభవం. మొన్న ఆ గుట్టమీద జయతి కుటీరాన్ని చూసినప్పుడు, అది నేనిప్పటిదాకా చూసిన రాజమందిరాలన్నింటినీ మించిన వైభవంతో విరాజిల్లుతుండటం చూసాను.
అడవినుండి అడవికి
ఈ వైఖరికి భిన్నమైన మరొక వైఖరి ఉంటుంది. అక్కడ ఏవో కొన్ని ఆనందమయ, సౌందర్యమయ క్షణాలంటూ విడిగా ఉండవనీ, నువ్వు జీవించే ప్రతి క్షణం అనుక్షణం అటువంటి సౌందర్యాన్ని దర్శించవచ్చుననీ, ప్రతి క్షణం ఆనందమయంగా గడపవచ్చుననీ భావించే ఒక ధోరణి.
ప్రగాఢ నిశ్శబ్దం
కాని అట్లాంటి కవిత్వాలకీ, అటువంటి జీవితాలకీ ఉన్న ప్రయోజనం అదే. అవి మనల్ని లోకం దృష్టిలో కూరుకుపోకుండా బయటపడేస్తాయి. నువ్వు నీ సంతోషానికి నీ చుట్టూ ఉన్నవాళ్ళ ఆమోదం కోసం వెంపర్లాడకుండా కాపాడతాయి