అదంతా ఒక అదృశ్యయుగం

ఇప్పుడు నెమ్మదిగా కనుమరుగవుతున్న మండువా పెంకుటిళ్ళు. ఆ గోడల మీద ఆ చిత్రాల్ని చూస్తున్నప్పుడు మనం నలభై యాభై ఏళ్ళు వెనక్కిపోతాం. అది గతించిన కాలం. సమష్టికుటుంబాల కాలం. మనుషులూ, మనసులూ దగ్గరగా బతికిన కాలం. ఇంకా చెప్పాలంటే అదంతా ఒక అదృశ్యయుగం.