నన్ను వెన్నాడే కథల్ని మీకు పరిచయం చెయ్యాలనుకున్నప్పుడు ముందు ఈ కథతోటే మొదలుపెడదామనుకున్నాను. కాని నేను ఏ తెలుగు అనువాదంలో చదివానో, ఆ పుస్తకం నాకు ఎంత గాలించినా దొరకలేదు. చివరికి ఈ కథ నేనే అనువదించక తప్పింది కాదు.
నన్ను వెన్నాడే కథలు-12
కానీ ఈ రోజు లూ-సన్ అనగానే నాకు గుర్తొస్తున్నది, నలభయ్యేళ్ళ కిందట, రాజమండ్రిలో చదివిన, ఆ దైవకుమారుడి కథనే. Wild Grass లోని Revenge II (1924). ఆ కథని నేను చదివిందే ఇంగ్లిషులో కాబట్టి, ఇప్పుడు మీకోసం నేనే తెలుగు చేయకతప్పింది కాదు.
మసిబారిన బుద్ధుడు
సుబ్బారావుగారి వాక్యంలో ఒక వింత సొగసు ఉంటుంది. అది అచ్చు ఆయన మాట్లాడినట్టే ఉంటుంది. సూటిగా, తేటగా, నిరలంకారంగా, కానీ ఎంతో సానునయంగా, ప్రేమగా. మనకు తెలిసిన కథలే, కాని ఆయన వాక్యాల్లో చదివినప్పుడు, మళ్ళా కొత్తగా కనిపిస్తాయి. ఈ జెన్ కథలు చదువుతున్నప్పుడు కూడా అదే అనుభూతి నాకు.
