chinaveerabhadrudu.in
అసలు ముందు ఆ ముఖచిత్రం దగ్గరే నేను చాలాసేపు ఆగిపోయాను. ఎంత రొమాంటిక్ గా ఉంది ఆ ఫొటో! లేపాక్షి శిల్పమంటపంలో కూచుని స్కెచ్ బుక్కు తెరిచిపెట్టుకుని ఒక బొమ్మ గియ్యడానికి ఉద్యుక్తుడవుతూ తన ఎదట ఉన్న శిల్పాన్ని పరికిస్తున్న్న ఆ చిత్రకారుణ్ణి చూసి ఏ కళాకారుడు మోహపడడు కనుక!
ఇప్పటికీ, ఇన్నేళ్ళ తరువాత కూడా నాకు ఒక కవిని ఇంటికి వెళ్ళికలుసుకుంటే ఆ రోజు ఆకాశంలో ఎగిరి వచ్చినట్టుంటుంది. ఒక చిత్రకారుణ్ణి అతని స్టూడియోలో కలుసుకుని వస్తే గరుత్మంతుడిలాగా నాక్కూడా ఇంత అమృతాన్ని దొంగిలించి తెచ్చుకున్నట్టుగా ఉంటుంది.
ఏళ్ళ తరబడి రంగుల్తోనూ, గీతల్తోనూ సాధన చేస్తూ వచ్చేక ఇన్నాళ్ళకు నాకు అర్థమయిందేమంటే చిత్రలేఖనం కూడా ఒక కథనం. అక్కడ వాస్తవంగా ఉన్న రంగులకన్నా నువ్వు ఏ రంగులు చేర్చి తిరిగి చెప్తున్నావన్నదే ఆ చిత్రానికి ఆకర్షణ.