జీవితాన్ని ఒక కథకుడు ఎలా సమీపించాలి, తన అనుభవాన్ని కథగా ఎలా మలచాలి, ఎలా ఎత్తుకోవాలి, ఎలా నడపాలి, ఎలా ముగించాలి వంటివన్నీ చెహోవ్ కథల్ని చదివే ఇరవయ్యవ శతాబ్ది కథకులు నేర్చుకున్నారు. మనకి కూడా అదే దగ్గరి దారి.
ఉసిరికాయలు
మనిషికి కావలసింది ఆరడుగుల నేలనో లేదా చిన్నపాటి సుక్షేత్రమో కాదు. అతడికి మొత్తం భూగోళం అవసరం కావాలి, మొత్తం ప్రకృతి కావాలి, తనలోని స్వేచ్ఛాజీవి తన కౌశల్యాల్ని, అద్వితీయతల్ని మొత్తం బయటకు తేవడానికి అవసరమైన అవిరళ ఆకాశం కావాలి
కథా ఉద్యమాలు-4
ఒక విమర్శకుడన్నట్టుగా, వందేళ్ళ తరువాత చలనచిత్రకళ చేస్తున్నది ఇదే కదా. ఆ చిత్రంలో ఉన్నది యథార్థ దృశ్యమే కాని, దాన్ని ఏదో ఒక వ్యాఖ్యానానికి కుదించలేం. రియలిస్టుల్లాగా దానికొక రాజకీయ దృక్పథాన్నిగాని, నాచురలిస్టుల్లాగా ఒక శాస్త్రీయ దృక్పథాన్ని గాని ఆరోపించలేం. అది చూసిన తరువాత మనకు మిగిలేది ఒక దృక్పథం కాదు, విషయపరిజ్ఞానం కాదు, కేవలం ఒక ఇంప్రెషన్ మాత్రమే.
