జీవిత చిత్రణలో ఇది ఆత్మకథనాత్మకం కాకపోవచ్చుగాని, జీవితసారాంశ చిత్రణలో మాత్రం, అవును, నిస్సందేహంగా. ఎందుకంటే, రచయిత్రి, ఒక నిరుపేద టైపిస్టు జీవితం అనే నెపం మీద, తన విహ్వలత్వాన్నే మన ముందు విప్పిపరిచిందని చెప్పవచ్చు.
చారిత్రిక అనివార్యతకి అద్దం.
దాదాపు రెండు వందల సంవత్సరాల చారిత్రిక పరిణామాన్ని రెండువందల పేజీలకు కుదించి చెప్పడం, కాని ఆ క్రమంలో, మనకి రచయిత ఏదో చెప్పకుండా వదిలిపెట్టేసాడని అనిపించకపోవడం మామూలు విషయం కాదు. తాను ఏ ఘట్టాల్ని చిత్రిస్తున్నాడో అక్కడ అతి సూక్ష్మ వివరాల్ని కూడా మనకి చెప్తూనే నిడివిమీద నియంత్రణ సాధించడం మామూలు విషయం కాదు.
అన్నార్తుడి వాయులీనం
పుస్తకం తెరిచి ఒకటి రెండు గీతాలు చదివేనో లేదో, ఆ ఇంగ్లీషు మాటలు నా అంతరంగంలో తెలుగుపదాలుగా మారిపోతూ తుమ్మెదల్లా నా చుట్టూ ఝుమ్మని ముసరడం మొదలుపెట్టాయి.